Toen ik het artikel in de Trouw las van onderwijssocioloog Donkers maakte ik me al druk, omdat ik vond dat het onderzoek erg wiebelt aan alle kanten. Zijn onderzoek is gedaan niet alleen in Nederland en verder ook onder kinderen van ongeveer 15 jaar. Het geboortejaar van deze kinderen is rond 1995. Niet duidelijk is of zij in het land waar het onderzoek is gedaan geboren zijn en opgegroeid en wat ook niet goed naar voren komt is waar de kinderen hun primair onderwijs hebben gekregen. Als dat al in het land waar het onderzoek is gehouden is geweest, dan nog blijkt hieruit niet of de samenstelling van de school toen aan dezelfde criteria voldeed als de school van onderzoek.
Kortom het onderzoek rammelt.
Gelukkig las ik daarna een ander artikel van Pieter Hilhorst die afrekent met de kreet “Dubbele vloek van de zwarte school”. Het lijkt alsof hij het in een vaart heeft geschreven, althans zo las ik het wel, gretig de woorden indrinkend omdat het duidelijk maakt dat Donkers er naast zit.
Een heel andere benadering komt naar voren en heeft te maken met de achtergrond van de kinderen, en Hilhorst stelt, waarschijnlijk terecht dat kinderen die onderwijs krijgen in een omgeving die qua niveau hoger ligt, juist daardoor gestimuleerd zullen worden.
Dat en het feit dat gemengde scholen integratie van kinderen en ouders stimuleren, bewijst dat het onderzoek van Donkers dus niet op de praktijk berusten.
Hilhorst pleit als het ware voor de gemengde school.
Ik zou er nog aan toe willen voegen dat mensen ook nog zoiets als een natuurlijke keuze gelaten moet worden. Natuurlijk duurt integratie dan langer, maar het is de mens eigen om zijn eigen tempo te willen bepalen, waarin hij verandert en opgaat in een groep of samenleving. Ik ben van mening dat het vanzelf wel gebeurt en dat men zich op den duur vanzelf binnen een groep of samenleving thuis gaat voelen, en dat is integratie! Ouders zullen zelf kiezen waar hun kind naar school gaat en de een integreert sneller en de ander langzamer, de een leert sneller en beter en de ander minder.
Clem heeft dus ook een gemengde school bezocht als kind, en later een blanke. Ik kan volledig onderschrijven dat het opleidingsniveau een belangrijke rol speelt. Mijn tweede school stond in een blanke arbeidersbuurt. Niemand had een hoge opleiding en van de 26 kinderen uit mijn klas gingen er dan ook 18 naar vbo/mavo en van de leerlingen die een hoger advies hadden, zijn er nog drie teruggezakt naar mavo.
BeantwoordenVerwijderenMijn eerste school was een zeer gemengde school, maar had veel beter onderwijs. Ik moet daarbij wel zeggen dat we maar heel weinig kinderen hadden met een taalachterstand: iedereen sprak gewoon Nederlands, ook omdat er geen mogelijkheid was tot groepsvorming met kinderen uit hetzelfde land. De kinderen kwamen uit alle windhoeken namelijk, van China tot Curacao, van Indonesie tot Marokko, aangevuld met (blijkbaar) voldoende autochtone kinderen.
Een ander voordeel is dat ik me niet zo bewust ben van verschillen tussen mensen. Waar mijn ouders zich constant bewust zijn van de huidskleur en afkomst van mensen om zich heen en andere culturen als bedreigend ervaren, zie ik gewoon mensen om me heen. Dat leeft toch een heel stuk relaxter, krijg ik de indruk.